آنچـه امیــد دهد تــوبــه من را این است           پای العفو من از رحمت حق تضمین است

من اگر بر سر این سفره طمعکــار شدم           علت این بود که مهمانیتان رنگـین است

میزبــان، سفــره برای دل مهمــان چیده           میـهمان گر ننشیند سر آن تــوهین است

تا که بیــمــار به لب آه کــشد قبــل همه           این طبیب است که آماده سـر بالین است

بــه مــن درد کــشـیــده مــده دارو آخــر          بیشتــر، نــاز طبیبانه مرا تــزکـین است

هر که گـوید سخنــی لحظه افطــار ولی           دم افطار فقط ذکـر حسین شیــرین است

رمضــان ماه حسین است خــدا می داند           ربنــاهای مرا ذکــر حسیــن آمیـن است

حــاجت هر که در این ماه بُود حــج اما           دل ما را طلب کرب و بلا تسکین است